zaterdag 21 december 2013

Engel

1971
Daar lig je dan

Of althans
Dat denk ik

Het sneeuwt
Je hebt het koud
Je lichaam bevriest
Je geest blijft warm

Je gaat dood
Zover ben je wel in gedachten
En wat doe je dan
Je bezinnen in je lot

Door je geloof
In iemand
Die onzichtbaar is
Maar voor jouw alles

In stilte
In het reine

In Pace
Zonder zorgen

donderdag 19 december 2013

Afscheid


Afscheid

Lief 2013
Grotendeels
Was je ellendig

Je opvolger
Gaat het beter doen
Dat weet ik zeker

x

zaterdag 7 december 2013

Vraagteken

Voor de tweede keer
In mijn leven
Heb ik in dubio gestaan

Voor de tweede keer
In mijn leven
Koos ik

Voor de tweede keer
In mijn leven
Vraag ik me af


Volg ik nu wel echt mijn gevoel?

vrijdag 29 november 2013

Jij

Zonder keuze 
Eb ik een kant op

Zonder keuze
Ervaar ik een hel

Zonder keuze
Keer ik terug

Met keuze
Stijd ik

Met keuze
Ben ik bewust

Met keuze
Win ik

Met keuze
Heb ik lief


donderdag 28 november 2013

Carpe Diem

Carpe Diem

Het leven is niet eerlijk

Mensen leven in weelde
Mensen leven in armoede
Ik leef ook
Nog net.. denk ik

Mensen worden gekort
Mensen worden geplukt
Komen dat te boven
Soms met moeite

Ik lijd
Mij plukken ze ook
Voor jullie luxe
Elke dag is opnieuw sterven

Tot ik op ben
Uitgeschreeuwd
Kaalgeplukt
Op naar de volgende sjaal

maandag 25 november 2013

Droom Kwadraat

Ik herinner mijn dromen doorgaans niet. Wel ben ik er van overtuigd dat het iets wil zeggen wil ik het WEL herinneren. Hoe maf het soms ook mag klinken. Nou, een Spinvis tekst is er niets bij..
Wakker worden in een zaal vol met mensen. Dat is best akelig, apart en vooral onverwachts. Ik kijk mezelf eens goed aan in een spiegelvormig decoratiestuk en zie dat ik gekleed ben in een legerbroek en een metalshirt.. Goh old times sake. Sneakers eronder aan. Niets meer aan doen. Maar waar ben ik. Terwijl ik om me heenkijk zie ik een klok teruglopen. Verder een scheiding in publiek. En goh. Liep Katy Perry daar nu net.
Na enig besef besluit ik dat het vrij “tactisch” is (want where the hell am I) om me gedeisd te houden. Mensen die me dierbaar zijn en me bij hebben gestaan in het festivalleven de afgelopen jaren (alsof dat zo zwaar was.. mjah hooguit bij vlagen) zitten bij me in de buurt en we drinken een bescheiden klein biertje. “Hoi”
De show mag beginnen, of wacht. Een sirene gaat af. Of Maux met zijn gezelschap zich even wil melden bij de Grolsch stand. Want er is prijs. Ok. Nou, vooruit, aangezien ik toch al niet weet wat ik überhaupt hier doe kijk ik om me heen. Het lijkt alsof de uhm volgelingen zich melden, dus zonder enig tegenstribbelen hobbel ik naar het groene kruis.
Dank je voor deelname , bla bla, en nogmaals dank voor je geweldige inzending bla bla . Ik heb nog immer geen idee waar het over gaat. Maar omdat je gewonnen hebt willen wij je kostenloos (als grolsch zijnde..) (en ik wil geen reclame maken voor grolsch, want dat is niet eens mijn merk, maar dit blijft me bij) je bedanken door een avondje verzorgd door Grolsch. Ga nu even lekker met je vrienden binnen deze vier hekken zitten, wat meteen de afbakening is tussen “graties” en dokken.
Nou vooruit. Ik ga zitten. Maar moet na een biertje of 2 naar het toilet. Dat wil bij mij nogal eens voorkomen dus vooruit, we gaan ervoor.
In plaats van een vriendelijke toiletjuffrouw (en ik heb er ontmoet hoor) baan ik me ineens tussen mensenmassa’s richting een rij Dixi’s .. Nou. Het moet niet gekker worden, maar soit. Het zal wel. Ik bezorg mijn vrienden een fijne avond. Vooruit dan maar. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik lichtelijk over mijn nek gaand toch zo’n bak heb bezocht.
Ik kom terug en iedereen zit er voor. Overigens heb ik nog steeds geen idee wat ik eigenlijk doe hier, maar goed. Biertje in de rechterhand, hapje gerookte zalm in de linker. Dat komt goed.
De show vangt aan. Ik gaap een keer. Eigenlijk wordt alles op dit moment vrij troebel. Van deze droom kan ik bepaalde zaken vrij goed benoemen, maar geen idee waar ik uberhaupt naar aan het kijken ben. Mea Culpa. Had ik beter op moeten letten in mijn slaap ;)
De avond vordert en we blijven drinken.
Een oud collega van me schudt mijn hand en vraagt hoe het is. Nou, prima. Dank je. Enigszins in de war, maar ach, dat komt bij mij wel vaker voor.
Hij loopt terug en ik zie daar zowaar mijn ex vriendin zitten. Schat van een meid, laat dat wel wezen. Maar wel iemand die ik niet in dit stukje droom had verwacht.
Toch best geinig dat mijn ex vriendin op dit moment met mijn ex collega gaat, die zich zowaar ooit voor Domien @Work heeft opgegeven als Porno Acteur (ja en dit verzin ik niet, dit is zo. Het bewijs is aanwezig op de interwebs).
Daar zit je dan. Het wordt mij even teveel, ik geloof ook dat ik op dit moment wakker word.
Misschien maar goed ook.
We blijven nadenken. Altijd nadenken
Ik wil dit kwijt.. Toch wel.. EN mijn auto nagekeken hebben.
Een win win situatie wil nog niet een win win situatie in het dagelijks leven zijn.
Maar soit, droom, ik ga naar mijn beun. Die zal mijn Dr. Phil zijn (apparently)
Arriverend bij hem pak ik niet de voordeur. Vraag me niet waarom. Maar we gaan nu droom 2 in
Klauterend besef ik me dat de zolder dierbaar is.
Daar spreken we en lossen we problemen op.
Tevens staat daar de enorme comic collectie
Via deze comic collectie kom ik doorgaans de huiskamer binnen.
Dus zoals een braaf burger betaamd kom ik binnen, loop ik naar boven, sleep ik mezelf de trap op om vervolgens enkele jaargangen van “storm” “en spiderman” aan de kant te schuiven, want dat is de doorgang naar de huiskamer (ja dit ja, zonder verwondering.. gekke dromen heb ik).
Ik arriveer in de gezellige omgeving van mijn beun, zijn aan bed gekluisterde vrouw (true) en zoon. Na een koetjes en kalfjes verhaal kom ik tot de conclusie dat ik geen steek wijzer word bij hem inzake mijn avontuur in de grote zaal met vele mensen.
Ik vertrek
Of althans. Ik wil vertrekken
Toch vind mijn beun (belg) het nodig me even in te lichten over het roemruchte oorlogsverleden van zijn land. Zijn zoon heeft zich zelfs bij ons gevoegd om letterlijk (het ding staat in de tuin) de kanonskogels te laten knallen.
Mooi dat Belgie altijd neutraal is gebleven. Maar dat vatten zij niet
Het vlees gaat op de bbq. De stella artois gaat open
We mijmeren over oorlogsherinneringen die er niet zijn en over het feit dat Di Rupo best wel eens homo zou kunnen zijn
Niets is erg.  Wij zijn gelukkig
Gelukkig wel…

:-p

zondag 17 november 2013

Dit

Het leven zoekt je niet uit
Het leven doet zijn ding
Het leven vraagt je
Het leven wil je

Dat zijn van die dingen
Daar ga je voor
All the way

Ineens
Jij bent er
Onverwachts
Wat moet ik doen?

Nou, shinen…
Beste beentje voor
Alles uit de kast

Uiterlijk/Innerlijk
Schoonheid
Ik kijk naar je en lach
Ik voel
Het is goed

donderdag 14 november 2013

Dom


Goh dat is ook de eerste keer.
Weigering

Ik breng ze normaal dagelijks
Zonder enige moeite

Ik wilde een stuk tekst schrijven
Met een aaneenschakeling
van woordgrapjes

Dankende Heer Gerard Ekdom .

Echt dom...
Schiet niet op..
Afgeschoten...

dinsdag 12 november 2013

Geenheid

Als ik er ben
Ben ik blij

Als ik er niet ben
Ben ik gelukkig

Als ik je volg
Heb ik genoegdoening

Als ik je loslaat
Heb ik rust

Als ik je wil
Ben je er niet

ALS je mij wil
Nee laat maar,

Ik wil]

Zoveel

Ik bereik

Niets

Het leven is geen soap



zaterdag 9 november 2013

Spijt?


Het moment dat ik met je meeging
Toen veranderde alles
Jij toonde me hemel en hel
Jij werd mijn alles

Het moment dat ik niet met je meeging
10 jaar geleden
Als dat was gebeurd
Had mijn leven nu compleet kunnen zijn

Het moment dat ik je vertelde dat ik van je hield
Speciaal
Dat heb ik maar 1 x in mijn leven gezegd
Soms heb je het niet voor het zeggen

Het moment dat ik je vertelde dat ik zou sterven
Niet lichamelijk, maar geestelijk
Als dit zo nog verder zou gaan
Jouw blik blijft mijn leven lang bij me

Het moment dat ik je vergat
Iedereen kreeg geschenken
En ik was je vergeten
Mijn meest dierbare


Onthouden is herleven
Tevens betekent het dierbaar
Zoveel spijt
Zoveel dierbaar

maandag 4 november 2013

NIET


Ik wilde 

Zwarte Piet
Betrekken
In mijn tekst

Toch maar niet

Want

Gevolg

Discussies

Op repiet…..

=

=

Als ik gebleven was
Zoals ik verbleven was
Was dat minder

Ik ben zoals ik ben
Maar zoals ik was
Ben ik nu
Maar dan anders

Was is verleden tijd
Ben is mijn collega
Is ben ik

Wie ben ik?
Dat is de vraag
Was het maar altijd zo makkelijk
Al was daar nogal wat verwarring over
Is het makkelijk

Ben daar vrij duidelijk in…

Zijn er nog vragen?



zaterdag 2 november 2013

Mijn Sara

Mijn Sara
Het is mooi
Jij bent er altijd
Je denkt
Punt
Fladderen
Komt licht over
Wel 
Op dat moment denk je licht
Jaren lang kennen
Handje
Muren sluiten
Gedachten
Een.
Gedachten
We denken
We
Denken
Na
En zouden we dat niet doen
Denken we toch
Dank
Je
Wel

donderdag 24 oktober 2013

Geachte heer Bradley

Geachte heer Bradley
Ten eerste wil ik graag van deze gelegenheid gebruik maken u te bedanken voor de prachtige avond die ik heb gehad vanavond in Poptempel Paradiso.
Het was een avond die zogezegd geheel  “Af” was in mijn optiek.
Laat ik u eerst even kort bijbuurten. Mijn besluit tot het bezoeken van een Charles Bradley concert.
Ik ben geen “Soul Man” moet u weten. Ik vind het wel leuk (Sam Cooke Live staat in de kast), maar het is normaliter niet mijn genre.
Wel houd ik van mensen. En dan vooral pure mensen. Mensen die geen masker op hebben. Mensen die zich niet anders voordoen omdat dat gewenst zou zijn.  Pure mensen.
Ik vind dat in u. Ik tutoyeer niet overigens, aangezien ik u persoonlijk niet ken en u binnenkort de respectabele leeftijd van 65 jaar zult bereiken. (althans, daar gaan we wel vanuit).
Ik zag de documentaire (soul of america). (en nog een keer.. en nog een keer). Het verhaal van de James Brown imitator op weg naar succes (op zijn 62e). Tussendoor geplaagd door dakloos zijn, verstoten worden door je moeder, naderhand daar weer zorg voor dragen vanwege beroerte, bina doodgaan door peniciline allergie, broer vermoord, slechte woonomstandigheden. Allemaal ellende. Wel heeft u een papegaai die van u houdt en leerde u lezen en schrijven op late leeftijd.  U kwam mijn hart binnen. Na al die shit wist u in tranen te melden “het enige wat ik zou willen is dat mensen met respect met elkaar om zullen gaan en van elkaar zullen houden, ongeacht achtergrond en religie”.
Dat raakte me. Al die ellende en dan zo denken… Puur positivisme.
Niets gespeeld. Oprecht. Puur.  Dat is knap. Een grimas van pijn, maar een hart vol liefde.
Na die docu was het me duidelijk. Hier moet ik heen. Ik moet u live gaan zien.
Even fastforwarden.
Paradiso 24 oktober.
Een aardig voorprogramma (hoe heet de dame ook alweer?), waarna het podium voor u werd klaargemaakt.
Enkele instrumentale nummers door uw begeleidingsband en daar kwam u hoor…
Rood pak, Toetanchamon op het tshirt. Een jeugdig enthousiasme. En vooral waardering voor alles en iedereen om u heen.
Er moest geknuffeld worden. Halverwege. Na het zien van de docu weet ik dat u elke show een knuffelsessie nauwkeurig inpland. Niet omdat het moet, maar omdat u dat wil. U bleef ook maar bedanken. Keer op keer. Niet vervelend, maar sierend.

Het moment was daar en u moest nog wel even het podium af. Ik vergat even mijn spierpijn en tilde u met een kwieke beweging van het podium af op de grond. In eerste instantie weer de eerste knuffel uitgedeeld aan een dametje die door het halve optreden doorblerde en selfies maakte, maar de andere helft u teksten wel vlekkeloos meezong. Soit. Het zij zo. Het werd haar vergeven. Feit dat ze zich een keer of 8 voorstelde aan mensen me de naam Haïti (wat ik overigens ongetwijfeld verkeerd heb verstaan ) zorgde voor de nodige interne hilariteit.. ;)
De knuffel jegens mij werd een feit. Viel me vooral op dat hij voelde als uw muziek. Niet als even knuffelen en gauw de volgende (want we moeten door). Nee. Het was fullcontact knuffelen. Niet op de foute manier. Zie het als die oom die je al lang niet meer hebt gezien, maar voorheen wel je favoriet was.. Dat soort knuffelen.  Het was fijn. Enige minpunt. U zweet nogal veel. Jawel. Fastforward. De wasmachine staat weer aan ;)
De show werd vervolgd.
Het was een aaneenschakeling van positivisme. Alles kwam zo puur en oprecht over. U bent al jaren succesvol; kan me voorstellen dat u niet meer tussen de rommel slaapt. Ongeacht dat bent u nog steeds zo “humble” naar het publiek toe. Dankbaar.
Deze prachtige momenten zorgden voor een memorabele avond die ik niet gauw ga vergeten.
Hier wil ik u bij deze graag voor dank
Ik weet dat u dit nooit zult lezen, het gaat om het idee
Er zouden meer mensen zoals u moeten zijn. Dank u wel
Met respect

Maurice Hoevenaars

maandag 14 oktober 2013

Dag lief dagboek!

Lief dagboek.
Vandaag sluit ik je extra vroeg.
Een hoofdstuk of anderhalf minder dan normaal.
Ik ben moe, ik ga op tijd slapen.
Ik kan het gebruiken.
Mijn ik zegt dat ik stilletjes in moet storten op weg naar rust.
Ik lees de laatste regels..
en zie morgen wel hoe het verder gaat..
Dag boek!
Dag lief dagboek.
Tot morgen :)

donderdag 10 oktober 2013

Bonkers


Bonkers

Wanneer ben JIJ de laatste keer volledig muzikaal uit je plaat gegaan?

Nou.. dat had ik een uurtje terug in de auto.

Mijn grote rode kompaan had zojuist een nieuwe distributieriem gekregen dus cruisede als een zonnetje. Blij dat hij terug was besloot ik een willekeurige graai te doen in mijn dashboardkastje om vervolgens de ouderwetse sony cd speler aan te zwengelen. Ik greep een cd met de tekst “Auto leuk 1 veilig Misc”.

Voor sommigen klinkt dit als volkomen wartaal. Maar ik weet dan in ieder geval dat deze cd tracks bevat die ik kan draaien (mits laag volume) als mijn ma in de auto zit. Overigens heb ik bij audio verzamelaars geen methode van sorteren. Er komt maar net op wat me binnenvalt op dat moment.

De cd start. De beginklanken van “Instant Street” beginnen. dEUS. De clip die ik bijvoeg is live. Studio klinkt het allemaal wat strakker en beter. Maar live @ Lowlands.  Ik was er bij. Het publiek mocht de set samenstellen, van tevoren. We kregen waar voor ons geld. De 11 beste (volgens de Lowlandsganger) dEUS tracks.  Opgedragen aan de slachtoffers van het Pukkelpop drama.. Alom een mooi moment.  Zelf miste ik Theme from Turnpike, maar soit.. het zij ze vergeven.

Het nummer begint vrij basic en rustig. Vervolgens zien we JORDY swingend op 3:18 (stop the clock) ;) Overigens ben ik normaliter van het tekstuele. Maar dit nummer staat (los van een uitstekende tekst) bol van prachtige instrumentale wendingen.

Na het rustige gedeelte stoten we door (stoten we door… 1 der DJ’s bij de afgelopen popkwismarathon startte niet de volgende track. Nee, hij stootte door naar… Een aparte manier om te omschrijven. Net alsof je aan het biljarten bent.. Of andere dingen… Snooker enzo? ;) ) naar de eerste wisseling. Een onheilspellend gitaarrifje vult de ruimte. Vanaf nu is het klaar met de lol en begint het serieuze genieten.  (Dit op 3:34 overigens)

Fase onheilspellend 2 vangt aan op 4:13. Vanaf dan gaat het hard. Ik gebruik graag beeldspraak en heb bij Instant Street ook altijd de opmerking dat het nummer zo vlamt dat het net lijkt of het opstijgt. Dit doet het in deze video op 2 momenten; 4:56 en 6:16.
Overigens een eervolle vermelding voor MARC die al opstijgend nog even het luchtledige drumstel aan gort slaat op 5:42.

Dus ik zit in de auto. Studio versie. Dat wel. Toch heb ik kippenvel , ben ik blij en tevreden.
Ubergeil, Apeshit, Bonkers, Joepie ;) BAM.

Het nummer eindigt en bijna klap ik.. Bijna ;)
Mijn auto is gemaakt, de kosten vielen mee. Ik heb weekend nu, Feest een succes, vlekkeloos met een 100% score de landelijke popkwismarathon in Tilburg gewonnen,  een week voldoening in werk, een hernieuwd takenpakket (waar ik ook in kan en zal gaan shinen), mooie mensen leren kennen, een petekindje die met een playmobiel politieauto speelt..

Het leven gaat in ups en dows. Laatste tijd downde ik zo nu en dan. Nu probeer ik dat te uppen. Ik up het downen en plus het minnen.

Ik eindig niet met een punchline. Eerder met het clipje waar ik over sprak. Een comment later (omdat het toch gemaakt is voor Facebook gooi ik het origineel.
Doe me een plezier. Lees de tekst, zet het nummer hard aan, geniet van de live ervaring. Daarna een tandje harder en knal met de studio versie. (de setlist van Lowlands hier onder).

Prettig Weekend :--)

·          
1.   Suds & Soda 
3.   The Architect 
4.   Constant Now 
5.   Sister Dew 
7.   Bad Timing 
9.   The Ideal Crash 
10.               Roses 
11.               Instant Street 
(With Ghost lyrics)


vrijdag 4 oktober 2013

Ik ben gevoel


Bagage
Tenminste, dat zeg je soms

Ook al verlicht ik
Ben ik vaak toch best zwaar

Ik schat in
Fout, zo nu en dan

Domme dingen
Geregeld

Mijn excuses
Ik ben niet perfect (verre van)

Zo nu en dan ook goed
Dan is het een voltreffer
(We high-fiven in onze gedachte)
(Zo zijn we dan ook wel weer…)

Ontslaan is lastig
Ik hoor bij je
Schrap dat dus maar

Mijn fouten vormen je
Mijn triomf voedt je

Uniek
Jammer
Gelukkig ook maar eigenlijk

In goede
En slechte tijden
Zal ik je bijstaan

Ik zal je nooit verraden
Verloochenen
Verlaten

Ik probeer je geen pijn te doen
Sterker nog
Als het zou voorkomen
BEN ik je pijn

Ik ben hetgeen
Waar je altijd van op aan kunt

Wat je ook doet
Hoe je ook leeft
Ik stippel je pad uit

Vol verrassingen
Vol geluk
Met ellende
(Dat hoort erbij)

Opslag bij succes wordt lastig
Het leven beleef je

Hoe dan ook
Of je het nu wilt of niet…

Ik ben het laatste wat je ziet
En ervaart

voor je sterft…

Voor mijn gevoel staat dit als een huis...

“Voltooid”

vrijdag 27 september 2013

Omhoog


Fluitend
Huppelend
Zingend
Dartelend

Zonder zorgen
Vers gemaaid gras
In klaar water
Spartelend

De stem
Van een engel
Zet kracht
Met smart

Boeken sluiten
Herinneringen fluiten
Mijmeringen van kracht
Terugdenkend zacht

Blijf
Zonder kijf
Speciaal
Helemaal

Ik droom weg
In je gedachten
In je leven
Zonder beven

Bij jou ben ik veilig
Compleet
Mezelf
Ontwapend

Helder zicht
Punt van het einde
Voorheen ontwricht
Geluk aan de horizon


woensdag 18 september 2013

Nirvana en ik (nav een Facebook prijsvraag)

Dit wordt een lang verhaal ;)

Mijn eerste kennismaking met Nirvana was Smells Like Teen Spirit. Na het zien van die clip als klein jochie maakte ik meteen een klassieke fout met de opmerking “Brian Adams heeft een nieuwe plaat… wel wat steviger zeg!” (How wrong could I be ;))
Toen ik er eenmaal achter kwam dat we hier toch echt met een gitaarbandje uit Seattle te maken hadden werd ik nieuwsgierig.
Ik leende het album bij de videotheek (want cd’s kopen was destijds nog een dure bezigheid) en zette het op een cassettebandje. 90 minuten. Ik weet het nog goed. Fouter kon de combinatie niet. Kant A: Nirvana – Nevermind (minus Endless Nameless, dat paste niet) en kant B: Right Said Fred - Up

Het werd veel spoelen want kant B werd weinig gedraaid.
Zo galmde Nevermind de hele zomer door de koptelefoon van mijn walkman, terwijl ik geld verdiende op het aspergesveld na schooltijd en in het weekend.

Vooral Breed en Lounge act zijn favorieten van die plaat. Ik draaide hem zo vaak; elk piepje werd herkenbaar. Van het overslaan van de stem in Territorial Pissings tot het breken van de snaren op het eind van Endless Nameless

Zoals velen was ik na Nevermind helemaal om. Vol spanning wachtte ik op hun volgende plaat met nieuw werk. In de tussentijd werd ik zoet gehouden met het b-kantjes album “Incesticide”, maar toch had ik behoefte aan nieuw werk.

Wel is het zo dat mijn favoriete Nirvana nummer all time op Incesticide staat. Aneurysm. Vanaf de eerste klanken (en dan bedoel ik niet de tragere versie op Hormoaning) werd dat mijn lievelingsnummer. Dat nummer bleek later in mijn leven ook grote invloed te krijgen. Een andere gedachte zou er bij bovenkomen, elke keer weer als het gedraaid zou worden.

In 2002 overleed mijn vader. Plots, totaal onverwacht…. Aan een Aneurysma. Vanaf dat moment wist ik dat het nummer voor de rest van mijn leven bij mij zou horen Elke keer als ik het draai denk ik aan mijn vader en ga ik heerlijk compleet uit mijn plaat :--) Waar het vlak na het gebeuren treurnis opriep, heeft dat anno 2013 plaatsgemaakt voor positieve energie!

Even naar In Utero
Toen dat nieuwe werk er eenmaal was viel het me niet tegen. Integendeel zelfs. Het klopt dat alles wat ook maar commercieel was aan Nevermind als sneeuw voor de zon was verdwenen bij In Utero. Een soort van commerciele zelfmoord. Bewust of niet bewust? Geen idee… Mij beviel het meteen. Vooral nummers als Scentless Apprentice en Milk it konden mij enorm bekoren. De discussie ging ook meteen de rondte dat Cobain in Milk it het einde van zijn leven bezong “Look on the bright side, suicide; lost eyesight I’m on your side”.

Ondertussen had ik de Nirvana collectie wel compleet. Bleach was ook aangeschaft. Ook zeker geen slechte plaat. Naderhand hoorde ik pas dat Shocking Blue gecovered werd met Love Buzz. Ettelijke bootlegs (want die waren er voldoende) kwamen ook bij de collectie. American Electric Tour, Live in Belgium. Live rammelde het altijd van alle kanten, maar het klonk wel! Een pareltje haalde ik in huis toen ik in een winkeltje in Erfuhrt “The Priest they called him” vond. Een spoken word verhaal van William S Burroughs, begeleid met gitaarspel (noise) van Kurt Cobain. Zo blijf ik nu nog via de tweedehands wegen (discogs, marktplaats, ebay) speuren naar juweeltjes…

Om een lang verhaal kort te maken (wat te laat is nu ;)) heeft Nirvana echt een flink deel van mijn leven uitgemaakt. Nu nog. Vooral met het nummer Aneurysm. De liefde was wat bekoeld, maar na het uitkomen van de Reading dvd/cd enkele jaren terug heeft In Utero weer een vast plekje in mijn auto gekregen ;) Graag zou ik in aanmerking komen voor die box (mijn eigen origineel is zo vaak bespeeld dat hij begint over te slaan) ;)

Fan vind ik een vies woord. Dan denk ik altijd aan een slaapkamer van een tienermeisje vol Justin Bieberposters…. Toch kan ik zeggen (als ik dan toch 1 band moet benoemen waar ik fan van ben) dat dat Nirvana is..

Dank voor het lezen en vol verwachting wacht ik af…..

dinsdag 17 september 2013

Losse Flodders

Losse Flodders

Vrijdag de 13e

Voor mij dag van een begrafenis
De dag dat mijn verleden begraven werd
(een deel van…)

Het lijk terug in de kast werd gehangen
Of nee, wacht….

Geestelijk compleet dood werd vermoord
(doder dan dood, en dan doder, dat is pas echt dood….)

Een rouwkrans..
in mijn hoofd, overwinning.
Een mooie dag was het
Net op tijd binnen voor de bui
Croissantjes in huis…

Blij. Op de Churandy Martina manier…
(echt blij dus)

Gelukkig ben ik nog geen 67 (maatstaf anno 2013)
Ik blijf nadenken
Genoeg dingen om me aan te ergeren dus.
Mijn grijze massa houdt met scherp

Een kleine greep

Eerste wat me binnenvalt is het meisje (wicht) wat haar kleine schattige hondje vermoord omdat mevrouw geen aandacht krijgt van welk willekeurig lid van One Direction dan ook. Geloof me, ga niet googelen.. gewoon niet doen.

Verder ga ik hier niet op in, aangezien de kans dan weer aanwezig is dat op bepaalde passages zelfcensuur toegepast dient te worden (zou de 2e keer zijn). Mijn slettenmail (en dat klinkt ook weer fout, werd niet overal gewaardeerd… )
Ik hoop alleen wel (zou er dan toch een geloof zijn en daadwerkelijk bestaan) dat dit kind in de eeuwigheid der eeuwigheden mag branden in de hel .. (minimaal).. En dan niet op economische stand….

We kunnen het over voetbal gaan hebben. Mjah Feyenoord bakte er geen kont van. Ajax gaat ten onder morgen in Barcelona (nulletje of 3). Wel mooi te lezen dat kinderlijk gedrag wordt aangepakt
(“Nee we gaan geen filmpje maken voor op youtube terwijl we het veld op lopen”) . Inleveren die telefoons… Het meest geniet ik op dit moment nog van (totaalplaatje) Heerenveen. Van Basten, held, ik zag je scoren, naast mijn vader, 1988…

Prinsjesdag. Mjah…
Daar ga ik niet eens aan beginnen.
Dan type ik over een uur of anderhalf nog.
Laten we het overigens ook gezellig houden.
Het is waar.. In deze houd ik me in..
Ook prima. Niets aan doen verder.
niet het goede moment. Komt wel.
Luchtig vooralsnog allemaal
Losse flodders. Mjah dat klopt wel enigszins..

Toch een punt van gedachte

Los van hetgeen me afgelopen tijd dwars heeft gezeten
Waren zij er
Die me zo nu en dan vroegen hoe het er mee was (die achtbaan die omhoog gaat)
Dank. Jullie weten wie jullie zijn 

Ook waren zij er
En geloof me
Dat waren er veel meer
Die het geen drol kon schelen
Drukker bezig met werk
Drukker bezig met studie
Of andere leukigheden
Terwijl ik het.. uhm.

Wel echt, echt even nodig had
Echt. En geloof me.. Als ik echt zeg is het echt
Even voor de drama factor...
Echt!

Die arm
Die knuffel
Niet gekregen.
Gemiste kans…
Toen

Bedankt he!
*zwaai*
En alweer een glimlach….
Mede mogelijk gemaakt door Tarly 

donderdag 12 september 2013

11:55


Een man op een bankje
Wachtend op de rest van zijn leven
Averij opgelopen
Voelt zich verlaten
Zonder karma

Binnen de lijntjes
Alles binnen de lijntjes
Altijd

Vanavond strijkt hij zijn was
Zuigt hij zijn stof
Scheert zich met mes
Boodschappen volgens zijn lijstje
Route van tevoren bepaald
En toch 2 dingen vergeten

Inklokken
Elke dag rond half 9
Vertrek rond 5
Uitklokken

Het is nooit anders
In de pauze soep
Friet op vrijdag
Met 2 snacks

Het staat stil
Al jaren
Besluiten van anderen
Lijden zijn leven
Dit stopt nu
Het besluit is genomen

Alles gaat veranderen
Nieuwe keuzes worden gemaakt
Niet meer leven als een muppet
De kettingen worden gebroken

Passief wordt actief
Actie = reactie

Vandaag begint de reis
Vandaag stopt het schelen
Vandaag stopt de sleur
Vandaag is hij koning

Vanaf vandaag
Begint de eerste dag
van zijn nieuwe leven

In stilte
Ontstaat een glimlach

maandag 9 september 2013

Interlude


Zo gaat dat
In je karretje
Rugzakje aan de kant
Of nee,
Mag ik die omhouden?

Up, up and away?
Roger Ramjet
Kent u dat nog
Van vroeger?
Of was dat toch Superted?

We gaan onderweg
We beginnen met up
Down komt straks wel ;)
*giggidy giggidy*
De spanning is aanwezig

Bijna op de top
Het lijkt titanic wel
Alles is goed
iedereen is blij
Mensen zwaaien
:D

Komen die puntjes weer
Oh boy

Here we go
Down
Mjah vergelijk je leven eens met een achtbaan
Nu…
100 kilometer omlaag
Contact zoekend met degenen die er toe doen

Callcenter!
“Hey hallo”
“ik zit in een achtbaan”
“En ik ga best een stuk omlaag”
“Is er iemand die daar verstand van heeft?”
“Dit is niet goed namelijk”
“Ik wil weer een stukkie up”
“ik herhaal, dit is NIET goed namelijk”

(Reactie)
“uhm, u zit in een achtbaan”
“het komt wel goed hoor”

(wederreactie)
“Beeldspraak fucker, kent  u dat?”
Best mooi
Ik heb een redding
Dat vind ik zelf
En dat is ook zo
Die redding is vooral.. uhm
“Hoofdletters”
IK

(even los van enkelen, truth be said)
De redding die voor mij door het vuur gaat
En ik voor hen
Niet te benoemen
Bekend

Truth (red: U weet wie u bent) (ik ga geen mensen taggen.. )
De redding houdt van me (grotendeels)
Zonder valse gedachten
Knuffelt me
Zonder dolk in de rug

Praat met me
Zonder dubbele agenda
Praat ook met me als het goed met me gaat
Praat ook met me als ze WEL werk hebben
Praat ook met me….omdat het boeit..

Het is makkelijk
Zeg het hem maar, die heeft toch verder geen leven..
… iedereen doet dat.
Doet het eens anders
.. En jij?

Hoe is het nu?

Bedankt he!
Te laat…

dinsdag 3 september 2013

De Afrekening

Daar
Op dat punt
Waar redelijkheid
Afscheid neemt
Van werkelijkheid
Tref je me
Gaan we verder

Puur
Neem puur
Puur dat
Vanaf daar

Ja?
We gaan

We dansen
We denken
We doen
We doemen

Arm in arm
Draaien we rondjes
Om ons leven
Ontwijken blikken
Zwijgen
Kalm

Alles wat ik haat aan je
Wil ik nu ervaren
Alles wat me pijn doet
Wil ik van je krijgen

Ik wil niet dat je terughoudt
Ik wil dat je me alles geeft
Je doet dat al zo lang
En nu ik er om vraag
Nu ik je uitdaag
Ga je los!

Krabbel je terug?
Spot, ridicule, Vecht
Vecht, Vecht, Vecht,
…omdat ik het zeg!

Het kan me niets schelen
Het doet me niets meer

Head on collision
Ik zal je breken
Ik ben er klaar voor
Nu

Op den duur
Ik

Na dit alles
Stop ik
Stopt mijn woede
Stopt mijn treurnis

Dan pas kan ik leven
Nu nog niet
Nog even…





Verwacht niets meer
Nog even
Dan zal alles klaar zijn

Dan
Nu
Nog niet
Niet nu

Nu zijn we samen
Ik hou van je
en
Ik veracht je
*knuffeltje*

Jouw rouwkrans
zal mijn overwinning zijn

donderdag 29 augustus 2013

Nostalgie

Nostalgie!!!!! Nathalie!!!!!! Julio!!!! ;)

Mooi man (Mannekoor Karrespoor)
Daar was je dan vanavond (Hennie)
Spannend, fijn (Weer Hennie)

Winnen! (Charlie Sheen, vrij vertaald)
Mooi man (Mannekoor Karrespoor)
Als je wint, heb je vrienten (Stout knipoogje )
Naar men zegt (Monza)
Ik kan je zeggen dat ik 10 uur gelopen heb (Spinvis)
Als ik kilometers lang ga lopen (een mijl of 500..) (Carpenters) (vrij vertaald)
Gaat bij mij een steekje los (Cypress Hill) (vrij vertaald)
Zonder reden (Milk Inc ;))
WAM
… IN VUUR EN VLAM…
In plaats van die kinderen.. voor kinderen?
Nei man! (Benny Neyman)
Nostalgie
Here we go…..
Raiders
Torro
Betamax
Pick Up (niet de auto ;))
Autoped (niet de pet)
Dat PAUZE magazine in de pauze.. Gratis. En fijn..
Cerish (Kool and the Gang)
Remember. Do you Remember (Phil Collins. Fijne nostalgie).


maandag 26 augustus 2013

Amen


Van alle data in mijn leven
Die belangrijk zijn
Dien ik er maar enkelen nooit te vergeten
Altijd te onthouden

Ik vergat er één

Of ja, niet vergeten
Hij blijft me bij

Ik vergat de gelegenheid
Ik vergat de situatie
Ik vergat de parade
De lofzang
De jaarlijkse wassen neus

Vandaag herdenken wij
Vandaag vergat ik

Je moest eens weten
Ik herdenk altijd
in al mijn doen
Met respect

Jij zult me er niet op aanspreken
Je zult eerder glimlachen
Een hand op mijn schouder
Een knik

Gewoon winnen

Mijn gedachte spreekt
Je weet dat het goed is
Duizend stemmen moedigen je aan
Niemand neemt het je kwalijk


Hole in one

vrijdag 23 augustus 2013

Mijn Lijk


Het hangt er
Florissant zelfs. Gladgeschoren.
Klaar voor de avond.
Mijn lijk
Iedereen heeft lijken
(nee niet liken)
Lijken

Dingen uit je verleden die je zou willen vergeten
De kast in. Knietje, uppercut. Wegwezen.
Bij mij spreken we over meervoud.
1 Lijk weliswaar.
Maar je moest eens weten. Een boefje.
Veelal sterven lijken een eenzame dood
Ook al zo’n zin.
Ofwel. Voor de apotheose, de interessante verhalen.
Nein danke.
Ik PM wel



maandag 12 augustus 2013

Pret



Pret

Maanden, weken, dagen
Nauwelijks te verdragen
Het blijft maar dagen
Niet te behagen
Compleet losgeslagen
Gaat het door met knagen
Zonder verdragen
Zonder compromis

Ik probeer te jagen
Op zoek tussen de hagen lagen
Naar de vragen
Zonder me te beklagen
Ik zal het verdragen
Zelfs lichtelijk plagen
Om vervolgens vol te belagen
Psychonomie

Bijna ben ik aan zet
Kort maar krachtig
Warempel, waarachtig
Weg met de pret




vrijdag 26 juli 2013

Weer --> Bericht



Geacht weer,

Ten eerste mijn excuses dat ik je stoor. Ik kan me voorstellen dat je het druk hebt op dit moment. Toch moet me iets van het hart.

Ik merk de laatste tijd iets aan je. Je nuanceringsvermogen is geloof ik danig op de terugweg, is het niet? (of gewoon verdwenen, mag ik dat zo stellen?)
Als het koud is, is het ook KOUD. Vervolgens voorspelt meneer Paulusma hitte en dan is het ook meteen HEET. Een middenweg is er niet.

Tevens doe je niet aan een bescheiden buitje regen, maar besluit je meteen groots uit te pakken met een wonderbaarlijk samenspel van donder, bliksem, en hagelstenen met een doorsnee van een tennisbal. (Ok, dat laatste is wat overdreven misschien, maar je snapt me…)

Ik kan me voorstellen dat dat nogal arbeidsintensief voor je is. Wellicht een idee om eens een plan van aanpak op te stellen om consequenter te werken? Ik heb wel wat tips/ideeën voor je. Kijk maar of je er wat mee doet. Het is goed bedoeld in ieder geval!

Structuur. Een belangrijk speerpunt. Zorg ervoor dat je structuur aanbrengt in je dagelijkse doen en laten. Niemand zit te wachten op onvoorspelbaar weer. Dat moment dat je zonder jas naar je werk gaat om vervolgens onderweg helemaal natgeregend te worden. Verrassingen zijn leuk, weer, maar laat dat maar aan anderen over. Sinterklaas, of de Kerstman. Die zijn daar veel beter in, en pakken het ook nog in.

Laten we eens de diverse facetten van je takenpakket bekijken, en dan bedoel ik de mogelijkheden die jij ons, als zijnde mensheid, kan bieden.

Regen. Regen is goed, maar kan dat niet gewoon ’s nachts? Niemand zit daar overdag op te wachten. En als het dan toch moet, dan maar ’s nachts. Daar zal niet iedereen het mee eens zijn, maar vanuit een democratisch oogpunt (lees: meerderheid), is dat de beste oplossing.

Vorst. Een bepaalde vaste periode en meer ook niet. December en januari bijvoorbeeld. Pak het dan ook zo aan dat het 1x in de 5 jaar zo vriest dat er een Elfstedentocht plaats kan vinden. Scheelt een hoop nutteloze discussies, en men weet waar men aan toe is… Erben Wennemars en Erik Hulzebosch zullen je dankbaar zijn

Sneeuw. Enkele weken rond de kerst. Het heeft zo zijn charme, maar niet te lang. Toch hoopt iedereen op een witte kerst, en willen de kids – als het dan toch gebeurt – sneeuwpoppen maken. Make it happen. You have the power. Iedereen blij! En wederom; als men het weet van tevoren, kan men er rekening mee houden en heeft men die sneeuwschuiver en al die kilo’s zout niet voor niets gekocht. Anno 2013 moeten we op de kleintjes letten, dus zo min mogelijk nutteloze uitgaven.

Wind. Leuk voor als je een vlieger hebt, maar een kreng op de fiets. Aangezien ik de auto vaak verruil voor het stalen ros (gezonde levensstijl) heb ik hier nogal eens mee van doen. En verklaar me eens 1 ding. Waarom heb ik zowel op de heen- als de terugweg ALTIJD de wind van voren?

Wat zon en warmte betreft… Doe dat overdag. Mooi zonnetje, zo nu en dan heet, maar niet te vaak..  Laat het in de avond lekker afkoelen, klein briesje erbij, zodat buiten zitten nog mogelijk is, maar er wel goed geslapen kan worden.
In mijn ogen is het allemaal niet zo moeilijk. :--)

 Nu is het zo dat je op alles kunt zeggen “pak de auto maar, dan ben je van het gedonder af.” Dat is wel erg makkelijk. Samen moet en we eruit komen; het hoeft niet altijd van 1 kant te komen namelijk.
Over gedonder gesproken overigens. Onweer en bliksem, gepaard met een flinke hagelbui… Dat is een paar keer per jaar wel welkom. Zo tegen de schemering. Zelf houd ik van dat natuurgeweld. Balkon, drankje, makkelijke stoel, komt u maar. Misschien wel een idee om daar even melding van in de lokale krant te maken. Een advertentie op de “klokjespagina” is goedkoop , en wederom (ik val in herhaling), men weet ervan!

Tevens zijn er enkele taken die je wel zou mogen schrappen. We hebben het vooral over zware arbeid, dus misschien ben je wel blij om dit af te stoten. Je wordt ook al wat jaren ouder.. Ik noem bijvoorbeeld; tsunami’s, orkanen, vloedgolven en aardbevingen. Hier heeft niemand wat aan, en het geeft alleen maar ellende. Enne mist… schrap dat ook maar. Mist levert sfeervolle foto’s op, maar daar hebben we tegenwoordig Photoshop voor…

Ik hoop in ieder geval dat ik je niet tegen het verkeerde been stoot. Dat is niet de bedoeling natuurlijk. Zie het als opbouwende kritiek. Een leermoment. Niemand is perfect namelijk. Ik ook niet. Dus ga niet rigoureus reageren en me ontvrienden op Facebook en Twitter. Dat is nergens voor nodig. Don’t take it personal dus… Je bent een toffe peer, weer, maar af en toe dien je wat gestuurd te worden ;)

Waarom dit, nu?
Ik heb de afgelopen week ’s nachts gemiddeld 4 uur per nacht geslapen met dank aan je hitte… Hierdoor is er toch wat ergernis ontstaan. In plaats van ermee rond te blijven lopen uit ik dit het liefste meteen aan je. Openheid, helderheid, eerlijkheid en duidelijkheid. Dat werkt geheid en het beste!

Dank voor de te nemen moeite (geloof me, die is er nauwelijks…), en alvast een prettig weekend!

dinsdag 23 juli 2013

Puur II


Vanochtend ontving ik dit bericht in mijn mailbox. Gespannen en verheugd tegelijk besloot ik een berichtje terug te sturen…

“Hi!
Ik dacht dat ik zou moeten schrijven om je wel of niet, en toch besloten. 
Mijn naam is Yuliya, ik ben 28 jaar oud en ik wil u graag ontmoeten. Ik 
weet niet hoe vaak je schrijft mooie meisjes. Ik denk dat het leuk zal 
zijn om een kijkje te nemen. Schrijf me op mijn e-mail: telunnasia@gmail.com
Vertel eens wat over jezelf. Ik zal heel blij zijn om u beter te leren kennen. 
Ik wacht op uw brief. Uw nieuwe vriend Yuliya!”


Beste Yuliya,

Dank je voor je berichtje. Altijd leuk om digitale post van totaal onbekenden te krijgen.
Na aanleiding van je berichtje kreeg ik inspiratie een leuk berichtje naar je terug te typen.

Je wil me graag ontmoeten, maar kent me niet. Een uitdaging. Spannend.
Verder laat je weinig los over jezelf. Waarom wil je me ontmoeten? Wat zouden we voor elkaar kunnen betekenen? Waar ben je naar op zoek? En “hoe vaak ik schrijf mooie meisjes?” Dat schrijf ik niet zo vaak. Oh, sorry. Grapje. Dat had je wel door he? Het stond er ook zo leuk…

Of je blij zult zijn me te leren kennen is iets waar je verwacht ik later pas over kunt oordelen.
Eerst eens kennis maken. Sowieso is nieuw contact altijd spannend, dat snap ik wel. Ik heb dat ook.

Ik kan wel een heel verhaal over mezelf gaan typen, maar misschien is het wel spannender dat aan de lijve te ondervinden. Lijkt je dat geen beter idee? We treffen ons met een Carte Blanche. Om het spannend te houden. Een soort van blind date! Vanaf dat moment kunnen we mekaar ontdekken en leren kennen…

Wel kan ik je melden dat ik mijn leven gevoelsmatig nu leeg is. Niemand die mijn leegte op dit moment opvult. Er was wel iemand. Enige tijd geleden. Kaylie, Kaylie Atkinson. Misschien gaat er een belletje bij dr naam rinkelen. Ik weet niet of je dr kent?

Kaylie was een schat, de vrouw van mijn dromen, althans.. dat dacht ik, hoopte ik.
Wij zouden eeuwig samen blijven. Dat was de afspraak. Het had niet zo mogen zijn. We moesten elkaar loslaten.

Niet omdat ik dat wilde… Nee zeker niet. Ze vertrok. Niemand heeft nog ooit iets van haar vernomen. Na verwoede zoekpogingen heeft men alles gestaakt en er vrede me gekregen dat ze nooit meer terugkomt. Het enige wat ik nog van dr heb is de herinnering van haar glimlach en de mooie witte baljurk die ik voor haar gekocht heb… Lieve Kaylie. (Ze zal nooit gevonden worden). In gedachten is ze altijd bij me. Ik steek dagelijks een kaarjse voor haar aan.. Waarom vertel ik je dit eigenlijk? Ach, ik maak van mijn hart geen moordkuil :--)

Maar nu ben jij er Yuliya, zomaar uit het niets… om mijn leegte te vullen. Me te voeden met je aandacht en te overgieten met je warmte… Ik wil niet op de feiten vooruit lopen, maar ik voel nu al een klik. Je boeit me…

Lijkt het je wat? Een avontuur met mij? Samen? Je zult versteld staan!
Graag hoor ik van je.
Groetjes! X


maandag 8 juli 2013

Onbewolkt

Onbewolkt

Na tijden van regen en onweer
Klaart het weer op
Droog en enigszins onbewolkt
Dingen komen tot rust

Enkele overgebleven wolkjes buiten beschouwing gelaten
Die hangen nu nog als een zwaard van Damocles boven me

Snel zullen ze verdwijnen
Een kwestie van tijd
Even nog
Voordat de lucht weer fris gewassen
Begint aan een nieuwe start



zaterdag 15 juni 2013

Vijftien Zes

Man van weinig woorden
Des te meer gevoel
Mijn Held 
15-06-1936 / 07-09-2002

vrijdag 7 juni 2013

woensdag 5 juni 2013

Peptalk


Het begon met die blikken
Je tijd gaat nu in
Hij gaat tikken
Ergens op willen mikken
Zou men het pikken
Wegen, wikken

Altijd denkend
Aandacht schenkend
Het laat niet los
Tergend, krenkend

In jezelf
Vliegt je geest als een mooie elf
Vanzelf
De goede kant op

Geen zorgen
Angsten verborgen
Denk aan morgen
Positief borgen


Geen doek zal vallen
Het zal bevallen
Mensen bewonderen je
Je zult gaan knallen

Requiem

De toekomst is nu
Gisteren is dood
Vanaf nu is niets meer
Zoals het ooit was



vrijdag 31 mei 2013

Ooit

Ooit…
Smachtend naar de liefde
Smachtend naar je lach
Verlangend naar je aandacht
Verlangend naar je glimlach
Een kleine glimps…
.. al wist je maar dat ik bestond.
Me aankeek, het ter kennis nam.
Dan zou ik juichen in euforie.
Breed glimlachen
Duizend dansen maken in mijn hoofd
Mooie bloemen net zo mooi als jou sparen…
Verzamelen
Ik zou je hiermee overladen..
.. een regen van schoonheid, net zo mooi als jouw aanblik….
Een fontein van liefde…

Je zou lachen, intens geluk beleven,
mogen,
willen,
samen.
Die liefde. Hetgene waar ik in los kon gaan.
Alles wat ik in me heb zou ik aan je geven.
Alles wat ik je kan geven zou te weinig zijn.
Je zou baden in weelde.
Ik ben geen rijk man.
Ik heb geen fortuinen.
Ik heb geen paleizen in de wolken.
Geen regenbogen voor jou gesponnen.
Alleen mijn glimlach..
… mijn gevoel…
.. mijn lichaamswarmte…
Mijn armen om je heen
Je beschermen tegen het kwaad
Voor je strijden
Die kogel zou ik voor je opvangen
Je zou baden in geluk

De wolkenpoorten openen.
De zon zou stralen.
Je gelaat verwarmen

Mijn prinses, ooit zul je komen…
…arriveren en nooit meer weggaan.
Me beminnen zoals ik dat bij jou zou doen.
Gelukkig met me zijn zoals ik dat met jou zou willen.
Samen kunnen we de hele wereld aan.
Samen vinden wij het leven opnieuw uit.
Samen rouleren wij door het leven…
… als oldtimers samen rolleren op wielen.. Klein geluk
Zoals het hoort. Zoals het moest zijn….
Ik hou van je schoonheid.. mijn schoonheid.
Ik hou van je glimlach,
Ik hou van je lichaam,
Ik hou van die manier hoe jij reageert op vragen
Ik hou van je eetlust
Ik hou van je eetlust tijdens mijn kookkunst
Ik hou van je vechtlust
Ik hou van je leven
Ik hou van je alles
I.k. h.o.u. v.a.n. j.e. , m.i.j.n. l.i.e.f.

Ooit hoor je die woorden van me. Als ik ze al uitspreek.
Samen zijn we een eenheid.
Samen zijn we. Punt…. 

Kamp

Kamp

Ik voel je. Je bent dichtbij
Dat moet wel. Dat hadden we afgesproken.
Wij, ons, geluk. We zouden altijd samen blijven. Genieten in elkanders geluk.
Mekaar aanvullen.

ik hou van jou, jij houdt van mij. 
Grijs. Ik veracht het.
Jij vindt het mooi.
Dus ik ook.
Daar strijden we niet eens over

Ik hou van je in je mooiste grijze jurk….
..altijd.
Grijs is wel de toekomst….
.. mensen kwamen…
Mensen tartten..

Ongeluk?

Waarom ongeluk?
Omdat het kan? 

Lees jij wel eens kranten?
Politieke onderdrukking
Jij ademt anders..
Jij doet je best de wereld te renoveren…
En daarvoor wordt je geprezen…

En opgesloten tussen de prikkeldraad..

Dat moment..
.. Ik zal je redden…

Komt ineens het moment dat teksten geschreven worden..
gebaseerd op situaties…

… gebaseerd op idealen….
“as lost I will get, I will find you..”
Je hoeft niet in een wereld te leven waar je twijfelt.
Je hoeft niet in een wereld te leven waar je bang bent..

Je bent vrij..

Check het nummer: 
Nine Inch Nails - We're In This Together
Alles klopt

zaterdag 18 mei 2013

"Later als ik groot ben"


“Later als ik groot ben”

Dat BMX fietsje heb je vast al jaren knul.
Ik zie dat er meteen aan.
Compleet gestript. Spoilertjes weg.
Wat gesleuteld. Extra onderdelen.
Stangetjes bij het achterwiel. Voor extra kunstjes.

Je ziet er ook wel uit als een stuntman. Of in ieder geval, in spé
Petje op. Scheef. Dat is hip.

Ik zie je aan komen sjezen en herken meteen mezelf. Lang geleden.
Hier in de buurt was een heuse BMX crossbaan. Het Vlakwater genaamd.
Kan het me nog goed herinneren. Die middagen dat ik daar door heb gebracht op mijn eigen fietsje. 

Spoilertjes eraf, compleet gestript. Voor de snelheid dacht ik toen. Blauw frame met gele bandjes.

Steeds meer durvend. Net iets harder over de heuvels. Keer op keer.
Met vallen en opstaan. Letterlijk. 

Nooit heb ik wat gebroken, maar ik kan me niet herinneren hoe vaak ik daar onderuit ben gegaan.
Meestal niets bijzonders. Een enkele keer gevalletje “knocked silly”.

Maar ja.. Zoals Marco Borsato bezingt  “Even slikken en weer doorgaan”.
Zo doen wij dat.. Wij stuntmannen.. in vooropleiding.

Stoepje op, stoepje af. Met de souplesse van een volleerd ballerina dans je over de weg heen.
Voor zo lang het duurt.
Op het moment dat ik me dat bedacht zie ik je een benauwde beweging maken en faliekant onderuit gaan…

Volgende keer een helm en kniebeschermers.
Zie dit niet als een nederlaag. Het is een proces. Je staat weer op. Vlug kijkend om je heen. Nee joh. Niemand gezien. Ik hou het voor me…  Ik lach je ook niet uit. Ik lach je toe!
In jouw ogen zie ik vuur. Een doel. Een kampioen is geboren.

maandag 13 mei 2013

PUUR

Beste Kaylie Atkinson,


Wat fijn dat je mij een vriendschapverzoek stuurt via Facebook. We kennen mekaar niet , maar als het aan jou ligt gaat dat gauw veranderen. Je hebt leuke fotootjes van jezelf gepost zie ik. Een mooie manier om iemand te leren kennen. Belangrijke dingen bij zo’n eerste kennismaking Kaylie, je moet het niet lichtelijk opvatten. Op alle vragen die ik had zo gauw ik je naam zag krijg ik meteen antwoord. Prachtige rondingen, op elk front; je hebt ze er meteen opgezet Kaylie. Je bent een appetijtelijk stukje vlees Kaylie.. Maar dat is vast niet de insteek toch? Wel handig om te hebben… Ze staan erop hoor! Op het feestboek. Scheelt vragen stellen he? Jij doet niet moeilijk. En denkt mee..

 En nu vraag je mij of ik je toe wil voegen? Zodat we een “sexi time” (bewuste spelfout, letterlijke quote) kunnen hebben. Nou Kaylie. Sexi Time met jou.. wie wil dat niet hebben. Je ziet eruit als een wulpse jonge blonde.. dit is misschien niet strafbaar.. Zou ik die poging gaan wagen? Ik ben ook maar alleen.. Je komt als geroepen Kaylie…. Waarom het pad van der verleiding opwandelen. Waarom al die moeite beginnen. Verleiding, verliefdheid, genegenheid, geluk. Ik heb jou toch Kaylie? Ik zie je foto… Jij maakt me blij.. Ik wil alleen maar jou.. 

Misschien kunnen we samen praten, over zaken die er toe doen.. Nee Kaylie, het gaat niet over nagellak of tafelmanieren.  Mari van de Ven of mijn favoriete aflevering van Gooijse Vrouwen..
Graag wil ik je leren kennen. Ik wil weten waar je vader werkt, of je gelukkig was als kind en wat je favoriete kleur is. Verder wil ik je koesteren, Kaylie. Met niemand delen. Jij hebt mij uitgekozen toch? Alleen mij. Samen zullen we gelukkig zijn Kaylie.

En op dat moment dat je bedenkt.. Dat het niet is zoals het had moeten zijn ben je te laat. Had je dat maar eerder moeten beseffen. Het is een soort van ommekeer. Maar toch vind ik dat ik het moet doen. Jij bent toch degene die mij gekozen heeft als volgend “lid”. Jij wilde mij. Nu wil ik jou. Ik wil jou Kaylie. En als ik zeg dat ik je wil ga ik je krijgen……

Je momenten bij de kapper, de tandpasta bij het kruidvat, de blik in de spiegel bij de supermarkt, het voorzichtige kijken achterom, het fietsen naar je werk, dat feestje bij de buren, liggen op de bank met de luxaflex omlaag.

Jij weet waar ik ben. Ik laat je niet los. Jij wilde er voor mij zijn. Ik ben er voor jou. Want zo hoort het… Je hoeft je nergens meer zorgen om te maken. Ik ben je beschermengel. Kijk en ik ben er. Ik ben je god, Ik ben je held, Ik ben je alles… Omdat ik van je hou Kaylie. Jij was er voor mij. Ik ga er voor jou zijn. Voor altijd…. Altijd.. altijd…

Mijn Facebook vriendinnetje… Voor altijd
xx

dinsdag 9 april 2013

"Graag"


“Graag”

Ik zou voor een enkele keer
Willen leven in mijn dromen

Zorgeloos, intens gelukkig
Ik zou leven. Groots en toch bescheiden
Als een kluizenaar, als een dwaas, als een god
Precies zoals ik zelf zou willen

Het zou als een lange reis zijn

Een reis, een weerspiegeling van mijn leven
Terugkijkend, in retrospectief

Rein vertrek, zeilen hijsend
Ergernis aan wal achterlatend

Er zullen verstekelingen zijn
Ongewenst
Gedachten die meewillen
Gevoelens die smeken
Situaties en herinneringen die me maar niet los lijken te laten
Jarenlang tergend

Overboord
In het kolkende water zullen ze naar adem snakken,
om vervolgens een laatste blik te werpen… en te zinken
Geen waardig afscheid. Zij niet…

De zon zal me toelachen tijdens de tocht
Mijn hart zal bloeien

Weerzien met geliefden; ze omhelzen
Alles waar ik nooit een kans voor kreeg zou ik zeggen

Weerzien met gekwetsten; ze toespreken
Alle fouten die ik ooit maakte rechtzetten…
Demonen uit het verleden verbannen naar een ver oord

Euforie, harmonie, intens geluk zou zegevieren

Vragen ontmoeten antwoorden
Beslissingen zien verklaringen
Redenen vallen samen met achterliggende gedachten

Transparantie
Alles zal als een puzzel op zijn plek vallen

Alles wat ik nu mis zou ik hebben
Alles wat ik nu heb wat ik kan missen zal verdwenen zijn
Want zo gaat dat per slot van rekening in dromen…

Een zorgeloze toekomst in het verschiet…
Als enige kapitein in mijn leven
De zonnestralen strelen mijn glimlach

Mijn wekker valt uit…

dinsdag 26 maart 2013



De Grote Lijder

Ik zie het al helemaal voor me. 

Dinsdagavond. Net na de populaire dagelijkse Noord-Koreaanse soap “Slechte tijden, ergere tijden” loopt Kim Jong Un, zoon van de hemelse vader Kim Jong Il voor intimi, richting Misson Control Room. Zie dat als een klein kamertje in zijn grote paleis. Veel panelen met lichtgevende knopjes en olijke bliepjes, zoals je die vroeger in de eerste serie van Star Trek zag, of misschien als in de sixties serie van Batman. Het zou allebei kunnen.

Standaard staan daar 3 van zijn medewerkers (lees: marionetten) klaar om hem van dienst te zijn. Kalm en bedachtzaam denkt hij na. Het gaat er van komen. Al jaren worden hij (en voorheen zijn vader) uitgelachen. Het “schurkenstaatje” Noord-Korea. Dat maffe landje wat een keer of wat per jaar bijna een totale wereldoorlog verkondigt.  Bijna.. Maar nu zou het wel eens echt “oan kunnen gaan”…. Dit keer is het niet alleen die strijdlustige dame die elke keer weer voor even wereldnieuws is. Eva, een vrouw die van origine niet eens Noord-Koreaans is, maar op haar 7e in het land is gekomen. Ze zocht avontuur. Dat vond ze niet. Het enige wat ze vond waren indoctrinatie en hersenspoeling. Het regime heeft haar mond- en hersendood gemaakt. Een makkelijk doel. Niemand zou haar zoeken, niemand zou haar missen. Ze is niets meer dan een robot, die handelt en spreekt in opdracht van de machthebber.  

Hij is het moe. Hij zal het ze leren. Het grote Noord-Korea zal zegevieren en oppermachtig worden. Soms droomt hij er van. Heerser van de wereld. Klinkt goed. Wat zou zijn vader trots zijn. In zijn dromen zou hij complimenten ontvangen, horen hoe trots hij wel niet op hem is. 
Langzamerhand maakt kalmte en bedachtzaamheid plaats voor woede en razernij. 

Zijn 3 medewerkers staan nog steeds stoïcijns en zo stil mogelijk in militaire houding, wachtend op een bevel. 
“Laad de raket”. Dit keer zal het menens zijn. De hele wereld zal weten wie hun nieuwe leider zal zijn! 

Chun, 1 van de drie twijfelt. Zijn vader heeft zijn leven lang gewerkt onder voorganger Kim Jong-Il. Door die uitstekende verdiensten heeft hij deze baan gekregen. Een bevoorrecht man. 95% van de bevolking leeft in zware armoede. Maar hij heeft een huis, met verwarming. Een dak boven zijn hoofd. 
Veel hoeft hij doorgaans niet te doen. Jarenlang is de Mission Control Room niets meer dan symbool geweest. Hij doodt zijn tijd met youtube en het bekijken van kattenplaatjes. Het paleis van Kim Jong Un heeft als enige in het land een open internetverbinding met de wereld. Een paar keer per jaar worden foto’s genomen .Hij dient dan zijn zondagse tenue aan te trekken. Alles om er “gevaarlijk” uit te zien. Het is allemaal 1 grote poppenkast. Raketten zijn er, maar die zullen nooit verder komen dan een paar kilometer buiten Noord Korea… Iets wat Kim Jong Un weigert aan te nemen. Voor hem is het de oplossing voor de agressor.. En hij is hun beul.

Chun is niet de enige die er niets van gelooft. Misschien denkt wel meer dan de helft zo… Maar ze zullen dat nooit toegeven. Sociale controle is groot en op verraad / tegenwerking staat de dood. De dood die op zijn netvlies gebrand staat. Zo heeft hij zijn enige broer verloren. Die kwam in opstand. Vol overtuiging. Om vervolgens bungelend aan een straatlantaarn te eindigen… 
De bevolking wordt zo tam gehouden en volgt de leider. Ze moesten het eens van elkaar weten. Die opstand zou er dan zo zijn… Maar dat durft men niet aan. Bang voor de gevolgen. 

“Laad de raket!” De toon wordt harder. Het zal er toch echt van komen nu. Dit gaat verstrekkende gevolgen hebben. Chun loopt naar de installatie. Hij morrelt wat aan het paneel. Iets met x en y coördinaten. De hemelse leider snapt er geen snars van. Hij heeft nooit opgelet op school. Dat was niet nodig. Als voormalig zoontje van de baas had hij het voorrecht elke les slapend door te brengen. Of spelend op de Playstation 2.  Niemand zei er wat van.
“Raket in gereedheid, grote leider. Ik raad u aan de schuilkelder in te gaan, voor het geval de agressor meteen terugslaat. In de schuilkelder bent u veilig!”

De schuilkelder. Ook al zoiets. Daar is de grote leider niet bescheiden in geweest. Een grote ruimte onder de grond. Elke Noord-Koreaan weet waar die zich bevindt. 1 grote ruimte om te vertoeven. Wit-lederen meubels. Marmeren vloer. Een aparte ruimte, de “mediakamer”. Playstation 3, Blu-Ray, Smart TV (grootste in zijn soort), noem het maar op. Tevens 1 gastenverblijf. Standaard ter beschikking voor zijn grote vriend Dennis Rodman. Die is er nu ook toevallig. Dus alleen is hij niet.. 
Voor zijn vrouw is geen plaats. Dat huwelijk is maar schijn. Kim Jong Un vindt mannen veel interessanter. Door zijn huwelijk heeft hij die geruchten de kop ingedrukt. 

De oude Bentley waar hij zich graag in vervoert arriveert en de grote leider stapt in. 
“10 minuten” zegt hij tegen Chun. “Dan bel je me in mijn kelder. Dan zal de agressor ondergedompeld worden in een vlammenzee die zijn weerga niet kent!” In de schuilkelder bevindt zich een klein kamertje. Enige wat hierin staat is een pilaar. Met een grote rode knop. Gekscherend door de 3 marionetten ook wel de Mini Mission Control Room genoemd. Deze knop staat in verbinding met het paleis. Chun stelt de locatie in, de leider zal op de knop drukken. Hij is in controle. Veilig in zijn kelder. De rest van de bevolking zal hem worst wezen. 

De tijd verstrijkt langzaam. Chun denkt aan thuis. Zijn vrouw en 2 kinderen. De reden dat hij dit allemaal nog trekt. Anders was hij zijn broer al lang achterna gegaan. Toch knikt hij kalm en na een tijd ziet hij de zwarte bolide richting kelder tuffen, hem en zijn kornuiten achterlatend. 

Niet is wat het lijkt. Dat weet de grote leider alleen nog niet. Chun heeft een besluit genomen. Een besluit waardoor hij zich onsterfelijk maakt. Mensen zullen hem herinneren als held, of als martelaar. 

De telefoon gaat.

“Het is zover, grote leider.” Morgen bent u wereldnieuws. Niet Eva, maar u, grote leider.



Een suizend geluid. Een knal, gevolgd door stilte…

Chun glimlacht.

Vlammen en een grote rookpluim verschijnen boven de eens zo veilige schuilkelder.