Droom Kwadraat

Ik herinner mijn dromen doorgaans niet. Wel ben ik er van overtuigd dat het iets wil zeggen wil ik het WEL herinneren. Hoe maf het soms ook mag klinken. Nou, een Spinvis tekst is er niets bij..

Wakker worden in een zaal vol met mensen. Dat is best akelig, apart en vooral onverwachts. Ik kijk mezelf eens goed aan in een spiegelvormig decoratiestuk en zie dat ik gekleed ben in een legerbroek en een metalshirt.. Goh old times sake. Sneakers eronder aan. Niets meer aan doen. Maar waar ben ik. Terwijl ik om me heenkijk zie ik een klok teruglopen. Verder een scheiding in publiek. En goh. Liep Katy Perry daar nu net.

Na enig besef besluit ik dat het vrij “tactisch” is (want where the hell am I) om me gedeisd te houden. Mensen die me dierbaar zijn en me bij hebben gestaan in het festivalleven de afgelopen jaren (alsof dat zo zwaar was.. mjah hooguit bij vlagen) zitten bij me in de buurt en we drinken een bescheiden klein biertje. “Hoi”

De show mag beginnen, of wacht. Een sirene gaat af. Of Maux met zijn gezelschap zich even wil melden bij de Grolsch stand. Want er is prijs. Ok. Nou, vooruit, aangezien ik toch al niet weet wat ik überhaupt hier doe kijk ik om me heen. Het lijkt alsof de uhm volgelingen zich melden, dus zonder enig tegenstribbelen hobbel ik naar het groene kruis.

Dank je voor deelname , bla bla, en nogmaals dank voor je geweldige inzending bla bla . Ik heb nog immer geen idee waar het over gaat. Maar omdat je gewonnen hebt willen wij je kostenloos (als grolsch zijnde..) (en ik wil geen reclame maken voor grolsch, want dat is niet eens mijn merk, maar dit blijft me bij) je bedanken door een avondje verzorgd door Grolsch. Ga nu even lekker met je vrienden binnen deze vier hekken zitten, wat meteen de afbakening is tussen “graties” en dokken.

Nou vooruit. Ik ga zitten. Maar moet na een biertje of 2 naar het toilet. Dat wil bij mij nogal eens voorkomen dus vooruit, we gaan ervoor.

In plaats van een vriendelijke toiletjuffrouw (en ik heb er ontmoet hoor) baan ik me ineens tussen mensenmassa’s richting een rij Dixi’s .. Nou. Het moet niet gekker worden, maar soit. Het zal wel. Ik bezorg mijn vrienden een fijne avond. Vooruit dan maar. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik lichtelijk over mijn nek gaand toch zo’n bak heb bezocht.

Ik kom terug en iedereen zit er voor. Overigens heb ik nog steeds geen idee wat ik eigenlijk doe hier, maar goed. Biertje in de rechterhand, hapje gerookte zalm in de linker. Dat komt goed.

De show vangt aan. Ik gaap een keer. Eigenlijk wordt alles op dit moment vrij troebel. Van deze droom kan ik bepaalde zaken vrij goed benoemen, maar geen idee waar ik uberhaupt naar aan het kijken ben. Mea Culpa. Had ik beter op moeten letten in mijn slaap ;)

De avond vordert en we blijven drinken.

Een oud collega van me schudt mijn hand en vraagt hoe het is. Nou, prima. Dank je. Enigszins in de war, maar ach, dat komt bij mij wel vaker voor.

Hij loopt terug en ik zie daar zowaar mijn ex vriendin zitten. Schat van een meid, laat dat wel wezen. Maar wel iemand die ik niet in dit stukje droom had verwacht.

Toch best geinig dat mijn ex vriendin op dit moment met mijn ex collega gaat, die zich zowaar ooit voor Domien @Work heeft opgegeven als Porno Acteur (ja en dit verzin ik niet, dit is zo. Het bewijs is aanwezig op de interwebs).
Daar zit je dan. Het wordt mij even teveel, ik geloof ook dat ik op dit moment wakker word.
Misschien maar goed ook.

We blijven nadenken. Altijd nadenken

Ik wil dit kwijt.. Toch wel.. EN mijn auto nagekeken hebben.
Een win win situatie wil nog niet een win win situatie in het dagelijks leven zijn.

Maar soit, droom, ik ga naar mijn beun. Die zal mijn Dr. Phil zijn (apparently)

Arriverend bij hem pak ik niet de voordeur. Vraag me niet waarom. Maar we gaan nu droom 2 in

Klauterend besef ik me dat de zolder dierbaar is.
Daar spreken we en lossen we problemen op.

Tevens staat daar de enorme comic collectie
Via deze comic collectie kom ik doorgaans de huiskamer binnen.

Dus zoals een braaf burger betaamd kom ik binnen, loop ik naar boven, sleep ik mezelf de trap op om vervolgens enkele jaargangen van “storm” “en spiderman” aan de kant te schuiven, want dat is de doorgang naar de huiskamer (ja dit ja, zonder verwondering.. gekke dromen heb ik).

Ik arriveer in de gezellige omgeving van mijn beun, zijn aan bed gekluisterde vrouw (true) en zoon. Na een koetjes en kalfjes verhaal kom ik tot de conclusie dat ik geen steek wijzer word bij hem inzake mijn avontuur in de grote zaal met vele mensen.

Ik vertrek

Of althans. Ik wil vertrekken

Toch vind mijn beun (belg) het nodig me even in te lichten over het roemruchte oorlogsverleden van zijn land. Zijn zoon heeft zich zelfs bij ons gevoegd om letterlijk (het ding staat in de tuin) de kanonskogels te laten knallen.

Mooi dat Belgie altijd neutraal is gebleven. Maar dat vatten zij niet

Het vlees gaat op de bbq. De stella artois gaat open
We mijmeren over oorlogsherinneringen die er niet zijn en over het feit dat Di Rupo best wel eens homo zou kunnen zijn

Niets is erg.  Wij zijn gelukkig

Gelukkig wel…

:-p