Echt gebeurd...

Echt gebeurd…

Zondagavond 19:00 uur

In de ogen van vele mannen een tijdstip waar steevast alles voor dient te wijken. 
Even een uurtje quality time op tv. De voetbalsamenvattingen van dat weekend.

Sinds enkele maanden hoor ik ook bij het groepje “eten-op-schoot-studio-sport”-kijker. Voetbal International kijk ik braaf al jaren doorgaans 2 x wekelijks, en het leek me niet onverstandig ook eens de samenvattingen te zien. (Dan ben ik alvast ingelicht en heb ik 24 uur om zelf ook een mening over overtredingen, eventuele rode kaarten en niet gegeven penalty’s te vormen).

Zaterdag overdag was ik al met het betreffende zondagavonduurtje bezig. Is het nodig om zaterdagavond de uitzending op te nemen, aangezien ik niet thuis ben? Nee. Dat wordt zondag toch herhaald. Daar kwam nog eens bij dat er al wat anders ingesteld stond om op te nemen. 

Zondag overdag schoot het me weer te binnen. 19:00 uur. Niet vergeten. Ik had nog geen enkele uitslag gezien. Niets via Twitter of het nieuws op de radio. Goede zaak. Niets is vervelender dan een samenvatting te kijken waar je de uitslag al van weet. Net zoiets als een detective bekijken, waar de dader in het begin al bekend wordt gemaakt. Dan is het, afgezien van de uitzendingen van Columbo, waar dit altijd gebeurt, ook niet leuk meer. 

We naderen de aanvang van het programma. Het is een uurtje of 18:00. Relaxte situatie. Net uit de douche, languit op de bank, boek in mijn hand. De geschiedenis van de Rockmuziek. Met dank aan een tweede plek bij de Popkwis in Bocholtz gewonnen. Interessante luchtige kost. Lekker warm in huis. En stervenskoud buiten. Tenminste, die 3 seconden dat ik buiten was. De weg van balkondeur naar prullenbak en terug ging nog nooit zo snel ;)

18:50. Het kan toch niet meer misgaan. Tenminste. Dat zou je zo zeggen. Ik heb dan wel maar 5 uur geslapen van zaterdag op zondag, maar ach.. Korte nachten heb ik wel vaker… 

En dan gebeurt het… 

19:55. 
Verdwaasd kijk ik om me heen. Compleet gedesoriënteerd. Drie keer kijk ik op de klok. Ik lijk nog niet helemaal door te hebben wat er zojuist gebeurd is. Langzaam komt het besef. In slaap gesukkeld. Van +/- 18:50 tot 19:55. Fijn. Heb ik weer. 

Wat volgt is een avond waar ik nog vaak balend terugdenk aan mijn schoonheidsslaapje. Ik besluit dat ik Voetbal International van vanavond wel afwacht voor uitslagen en doe verder even niets met het voetbal. Ik zie Wilfred Genee nog praten over schaatsen en Rafael van de Vaart spreken over het desastreus verlopen EK, waarna ik besluit om maar te gaan slapen.

Een nacht gaat voorbij en maandagmorgen hebben we het op het werk over, jawel, voetbal van het afgelopen weekend. Ik besluit (aangezien het vast grappig is voor anderen) mijn collega in te lichten over mijn faal-moment. Na mijn verhaal kijkt hij me moeilijk aan en antwoordt: “Er was geen voetbal dit weekend, wegens interlandwedstrijden.”
Ik denk even na en zorg dat deze informatie de goede plek bereikt in mijn grijze massa… Juist.. Geen voetbal… right.. 
Had ik dat maar eerder geweten…. 
Typisch… Mompelend ga ik maar koffie halen…